Forum klanu TyD

Rexar_PL

AZEROTH:

Azeroth - fikcyjny świat oraz kontynent, w którym osadzono akcje gier i książek z serii Warcraft. Po wybuchu Studni Wieczności spowodowanym przez Wysokourodzonych świat podzielił się na kontynenty: Kalimdor, Azeroth, Northrend, Lordaeron i Maelstorm. Azeroth jest połączony z światem Draenor poprzez portale.

RASY AZEROTH:

* Orkowie - pochodzą z Dreanoru. Zielonoskórzy przez wiele lat uważani byli za wroga ludzi przez sprzymierzanie się z demonami. Jednak pod botą Thralla powrócili do szamanistycznych tradycji w nowej ojczyźnie, Kalimdorze.
* Nocne Elfy - tajemnicze stworzenia, zwane przez siebie Kaldorei - dzieci księżyca. Po inwazji demonów tworzących Płonący Legion spowodowanej przez Wysokourodzonych Kaldorei zaszyły się w Kalimdorze (Ashenvale). Dzięki drzewu życia dalej żyły w spokoju aż do kolejnej inwazji Legionu. Jednak dzięki sojuszowi z ludźmi i orkami zwyciężyły Legion pod górą Hyjal.
* Wysokie Elfy - frakcja wysokourodzonych, uprawiających magie Nocnych elfów. Pod botą księcia Suntridera osiedlili się w Quel'Thalas. Prkatycznie wybici przez księcia Arthasa i plage nieumarłych. Teraz są zwani Krwawymi Elfami i sprzymierzyli sie z Ilidanem.
* Ludzie - młoda rasa, z początku składająca się z wędrownych plemion. Zjednoczeni w Imperium Arathora rośli w siłę. W krótce imperium uległo rozpadowi. Po przybyciu Elfów do Quel'Thalas, nauczyli się od niech magii, utworzyli strażnika tristfal oraz zawarli z nimi sojusz. Ludzkie królestwa ( Kul'Tiras, Lordaeron, Gilneas, Alterac, Stormgarde, Stormwind, Dalaran) w sojuszu z Krasnoludami i Gnomami z Khaz'Modam i Elfami z Quel'Thalas walczyli w dwóch wojnach z orkami. Po zwycięstwie resztki orków zostały internowane. Sojusz jednak rozpadł się. Płonący legion podczas swojej inwazji zniszczył wszystkie królestwa oprócz Stormwind, Stormgarde i Kul'Tiras. Nieodbitki Ludzi prowadzonych przez Jaine Proudmoore schroniły się na wyspie Theramore u wybrzeży Kalimdoru. Mimo wielu incydentów , takich jak ataki Delina Proundmoora na Orków tworzących swoje państwo w Durotarze, zachowali kruchy pokój.
* Trolle - jedna z najstarszych ras w Azeroth. Imperium Trolli przez wiele lat walczyło z Wyskokimi Elfami z Quel'Thalas. Niedobitki leśnych trolli sprzymierzyły się z Orkami w Drugiej Wojnie. Inna frakcja, Trolle z Dżungli sprzymierzyła się z Hordą Orków podczas jej migracji i zamieszkuje razem a nimi Kalimdor. Podobno Kaldorei pochodza od Trolli
* Ogry - rasa przybyła wraz z Orkami z Draenoru.
* Taureni - podobni do mitycznych minotaurow, pół człowieka-pół byka. podróżowali przez Kalimdor żeby sie osiedlić w bezpiecznym miejscu. Znaleźli je w dolinie Mulgore i załorzyli Thunder Bluff. Taureni odczywaja silną wieź z naturą.
* Nieumarli - nieumarli dzielą sie na dwie grupy, Plagę i Opuszczonych. Plaga jest kontrolowana przez Króla Lisza , a Opuszczeni sa kontrolowani przez Królową Banshee, Sylvanas Windrunner, posiadają wolna wole.
* Gnomy - bliscy krewniakowie krasnoludów, bardziej inteligętni niż silni.
* Krasnoludy - rasa powstała z humanoidalnych stworzeń ( Earthens ), powołanych do życia przez Tytanów aby te tworzyły góry.
* Nagi - Wysokourodzeni Kaldorei zostali wygnani na dna mórz. Zostali Przebudzeni przez Ilidana.

HISTORIA:

Odległe czasy...

Pamięta ktoś o Sargerasie? Ktoś przecież musi pamiętać, bo gdyby nie on, nie byłoby tej historii. Sargeras był jednym z Tytanów, obrońcą Panteonu. Nie wiedzieć czemu, zdradził swych braci niszcząc więzienia Eredarów i Nathrezimów. Z tych pierwszych wybrał dwóch, którzy mieli stanąć na czele armii - Kil'Jaedena i Archimonde'a. Nie było to jednak zwykłe wojsko. Armia mrocznego Tytana to Płonący Legion...

Zostawmy póki co Sargerasa. Jego bracia, Tytani, długo walczyli z Dawnymi Bogami, by móc przejąć kontrolę nad małym światem Azeroth. Kiedy w końcu udało im się zdobyć władzę, mogli lepić ziemie jak im się żywnie podobało. W ten sposób powstały trzy główne kontynenty: Kalimdor, Azeroth i Lordaeron. W samym centrum świata pojawiło się wielkie jezioro, zwane Studnią Wieczności, które miało wielką moc, pozwalającą nawet, aby w świecie Azeroth pojawiło się prawdziwe życie. Tak powstały niezliczone rasy, w tym Nocne Elfy, które kilka tysięcy lat później osiedlają się przy brzegach Studni Wieczności zaciekawione mocą, która z niej płynie. Mawiają, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Tak było i tym razem, gdyż magiczne eksperymenty Nocnych Elfów sprowadziły dawno zapomniany Płonący Legion. Ten "mały" wypadek przy pracy omal nie doprowadził do całkowitej zagłady Kalimdoru. Elfy jednak poszły po rozum do głowy i poprosiły o pomoc Cenariusa - półboga pierwotnych kniei, który zgodził się wesprzeć ich wysiłki. Siły Legionu zostały odparte, jednak zniszczenia były tak ogromne, że powstała nowa Studnia Wieczności, która miała przywrócić ład i porządek.

Po wojnie z wojskami Archimonde'a i Mannorotha, Nocne Elfy przysięgły, że już nigdy nie będą używać magii, która sprowadziła zło w czystej postaci na ich kontynent. Znalazła się jednak grupka, która postanowiła nie zaniedbywać tak potężnego źródła mocy. Wygnana przez elfie społeczeństwo z Kalimdoru, podążyła na wschód docierając do Lordaeronu. Tam też wyrzutkowie założyli swe królestwo Quel'Thalas, a sami siebie kazali nazywać Wysokimi Elfami. Nowy kontynent nie był jednak tak przyjazny, jak mogło wydawać się na początku. Wysokie Elfy wdały się w wojnę z Trollami, doznając kolejnych porażek. Potrzebne im było wsparcie, a jedynym sojusznikiem, który mógł Wysokim Elfom pomóc, byli Ludzie z Imperium Arathora. Nie mając innego wyjścia, za pomoc w walce Elfy przyrzekły nauczyć sojuszników posługiwania się magią.

Jak się później okazało, Ludzie popełnili ten sam błąd co Nocne Elfy, ponownie sprowadzając Płonący Legion. Tym razem został powołany Związek Tirisifala, który zrzeszając najlepszych wojowników oraz magów potajemnie zwalczał siły Legionu. Wojna ciągle trwała, Imperium Arathora rozpadło się na siedem państw, a w tym samym czasie na świat przyszła Aegwynn - strażniczka Azerothu. Dwieście lat później sama zdołała pokonać Sargerasa. Jego nieśmiertelna dusza połączyła się jednak z jeszcze nienarodzonym dzieckiem Aegwynn, Medivhem...

Niemal w tym samym czasie Kil'Jaeden zawiarł pakt z Ner'zhulem - przywódcą Orków. Tak powstała Horda, w skład której wchodziły klany, które zjednoczyły się, by wspólnie opanować świat Draeonoru. Po sukcesach nad Draenei, wśród Hordy ponownie wybuchł konflikt między klanami. Ner'zhu,l widząc rozwój nieciekawej sytuacji panującej wśród Orków, postanowił zerwać pakt. Dowódca Płonącego Legionu poprzysiągł zemstę i wybrał swego następcę Gul'dana, który założył Radę Cienia, by ta rządziła Hordą.

Na świat przyszedł Medivh. W wieku 12 lat zapadł w śpiączkę, aby po ośmiu latach obudzić się kontrolowanym przez duszę Sargerasa. Medivh i Gul'dan zawarli układ, w którym ten pierwszy miał odegrać ważną rolę, a mianowicie otworzyć portal, pozwalający przenieść się Hordzie z Draenoru do Azeroth, w zamian za zlikwidowanie Ludzi i zniszczenie wrogów Medivha. W ten sposób opanowany przez Sargerasa Medivh zapoczątkował inwazję Hordy na Azeroth...

Sytuacja coraz bardziej się komplikuje...

Orkowie uderzają na twierdzę Stormwind, jeden z głównych punktów Azeroth. Lord Lothar w wyniku zagrożenia odnawia dawny sojusz z Elfami. Orkom nie udaje się pokonać Ludzkiej armii, co prowadzi do kłótni między Orkowymi dowódcami. Rada Cienia nie zastanawia się długo i nowym botem Hordy mianuje Blackhanda the Destroyera.

Tymczasem matka Medivha wyczuwając u syna mroczne wpływy, postanawia się z nim rozprawić. Jest jednak zbyt słaba, przez co zostaje wygnana z Karazhanu. Przed opuszczeniem kontynentu, ostrzega jednak króla Llane'a przed swym synem. Ten wpada na genialny plan, aby wysłać Khadgara na "przyuczenie" do Medivha, a po prawdzie mówiąc jako szpiega. W tym samym czasie na świat przychodzi Książe Arthas oraz Thrall - syn Durotana. Durotan jednak ginie po tajnym spotkaniu z Orgrimem Doomhammerem, pozostawiając swego potomka bez opieki. Ten trafia w ręce Blackmoora, który uczy go, do czego służy stal.

Spisek króla Llane'a się powiódł - Medivh zostaje zabity przez Lorda Lothara oraz swego "ucznia" Khadgara. W obozie Orków znów zachodzą zmiany. Blackhand zostaje pokonany, a jego następcą zostaje nie kto inny, jak sam Orgrim Doomhammer. Ta decyzja przynosi profity dla Hordy - król Llane zostaje zamordowany, a Stormwind w końcu jest pod panowaniem Hordy...

Atak Hordy

Po zdobyciu twierdzy Stormwind, Orki panują już w Azeroth i Lordaeronie, a jako swą główną siedzibę obierają Blackrock Spire. Lord Lothar musi jakoś przeciwstawić się Hordzie. Wraz z resztkami wojsk wyrusza na północ Lordaeronu, by tam przekonać przywódców siedmiu państw z byłego Imperium Arathora, by zjednoczyli się i pomogli pokonać orkową armię. Wodzowie się zgadzają i w ten sposób powstaje Przymierze Lordaeronu. Wojna rozpoczyna się na dobre. Wojska Orgrima Doomhammera, dzięki swojej wyśmienitej flocie zdobywają południowy Lordaeron, by następnie udać się w głąb kontynentu i zniszczyć królestwo Quel'Thalas. Tymczasem Przymierze atakuje Blackrock Spire. W trakcie heroicznej bitwy ginie Lord Lothar, co wywołuje niepohamowany szał wśród jego żołnierzy. W tym zrywie Horda zostaje pokonana, a Mroczny Portal zniszczony. Wydawałoby się, że w Azeroth zapanuje już spokój, lecz los chciał inaczej...

Reinkarnacja Mrocznego Portalu

Po ostatniej wojnie nie wytępiono wszystkich Orków. Szaman Ner'zhul jednoczy klany, które pozostały w Draenorze i przywołuje z powrotem do życia Mroczny Portal. Głównym celem kolejnej wycieczki Hordy do Azeroth stają się potężne artefakty, które pomogą otworzyć kolejne portale. Przeciwko Orkom rusza Przymierze pod dowództwem Khadgara. Niestety nie udaje im się upilnować magicznych przedmiotów, które trafiają w ręce Ner'zhula. Ten, wiedząc co ma z nimi robić, otwiera kolejne portale. Nie przypuszczał jednak, że magia płynąca z nowych przejść będzie tak potężna, że zacznie rozrywać Draenor. Nie było innego wyjścia: trzeba było zniszczyć Mroczny Portal, by ojczyzna Orków nie została doszczętnie przez niego spustoszona. Pomimo unicestwienia czystej magii po Dreanorze pozostaje jedynie mały skrawek ziemi zwany Pustkowiami. Ner'zhul wraz ze swym klanem Shadowmoon zostaje porwany przez Kil'jaedena. Ten, knując kolejną intrygę, przemienia Orkowego szamana w Króla Lisza, a członków klanu w liszy posłusznych swemu królowi. Zostaje stworzona nowa armia Nieumarłych...

Nowa siła

Wojska Ner'zhula osiadły w Northrend, gdzie musiały toczyć bitwę z królestwem Azjol'Nerub. Ostatecznie siły Nieumarłych pokonały Nerubinów i zniszczyły ich podziemne państwo, co pozwoliło Liszom przejąć kontrolę nad całym mroźnym kontynentem. Po śmierci Orgrima Doomhammera nowym botem Hordy zostaje wychowany przez Ludzi Thrall. Jego zasługą było przywrócenie kultury szamanistycznej wśród Orków, a dzięki pozbawieniu demonicznych wpływów, Horda powoli traciła swą pradawną skazę.

Thrall za namową tajemniczego proroka, przybierającego postać kruka wyrusza do Kalimdoru. Ten sam prorok przepowiada Terenasowi - jednemu z królów Lordaeronu - nadciągającą inwazję Hordy i Nieumarłych. Władca jednak ma ważniejsze sprawy na głowie...

Inwazja Plagi Nieumarłych

Słowa proroka okazały się prawdą. Ner'zhul rozpoczął inwazję na Lordaeron, a książę Arthas, syn króla Terenasa w momencie wzięcia w dłonie Ostrza Mrozu, zostaje sługą Króla Nieumarłych. Jako Rycerz Śmierci zabija swego ojca, a Lordaeron ogarnia wielka plaga. Nieumarli niszczą elfie królestwo Quel'Thalas, a Kel'Thuzad przyzywa jednego z dwóch botów Płonącego Legionu - Archimonde'a. Ten wraz ze swoją armią zaczyna siać zniszczenie wśród niedobitków ludzi, którzy jakimś cudem przeżyli Plagę Nieumarłych.

Kiedy Thrall dociera do Kalimdoru, Horda dzieli się na dwie części. Pierwsza pod dowództwem Thralla udaje się na poszukiwania proroka, natomiast druga grupa prowadzona przez Groma Hellscreama ma za zadanie wybudować nową siedzibę Hordy. Realizacja planów nie idzie jednak tak łatwo, gdyż budując nową bazę, wchodzą na teren Nocnych Elfów, które nie pozwolą bezkarnie niszczyć lasu Ashenvale. Na pomoc Orkom niespodziewanie przybywają dwa demony - Mannorth i Tichondrius. Naznaczają skazą klan Groma Hellscreama, dając Orkom ogromną moc, która pozwala im zgładzić Cenariusa - największego sojusznika Elfów. Plan demonów jednak zaczyna się komplikować, kiedy to Jaina Proudmoore - przywódczyni niedobitków Ludzi z Lordaeronu zawiera nieoczekiwany sojusz z przywódcą Orków, aby uwolnić Groma spod wpływu demonów. Grom w walce z Mannorthem ginie, jednak przed śmiercią zadaje ostateczny cios demonowi, przez co uwalnia Hordę spod wpływów Płonącego Legionu. Ten jednak atakuje siedzibę Nocnych Elfów z nadzieją na przejęcie mocy płynącej z Drzewa Świata. Z więzienia zostaje uwolniony po wielu latach Illidan Stormrage, który pod wpływem Króla Lisza i Arthasa wykrada moce z czaszki Gul'dana, po czym staje się hybrydą demona i Nocnego Elfa. Do sojuszu Orków i Ludzi dołączają także Nocne Elfy. Taka siła w końcu pokonuje Płonący Legion z Archimondem na czele w bitwie na górze Hyjal. Wyjaśnia się także, że tym tajemniczym prorokiem był... Medivh.

Chwila wytchnienia.

Po pokonaniu Płonącego Legionu sytuacja w Azeroth się nieco uspokaja. Orkowie prowadzeni przez Thralla zamieszkują na południu Kalimdoru, gdzie zakładają państwo Durotar na cześć ojca swego bota. Ludzie osiedlają się na wyspie położonej niedaleko Kalimdoru - Theramore. Wysokimi Elfami natomiast, zaczyna rządzić chęć zemsty na niedobitkach Płonącego Legionu i od tej pory zwą się Krwawymi Elfami. Arthas zaczyna mieć wizje, w których pojawia się jego Pan Ner'zhul wzywający go do Northrend.

Ostatni rozdział?

Illidanowi ukazuje się Kil'jaeden, który nakazuje mu zniszczyć Tron Mrozu, aby nie zdradzić Króla Lisza. Illidan postanawia wezwać do pomocy starożytną rasę Nag, które z Elfami łączy wspólny przodek. Te przysięgają posłuszeństwo Stormrage'owi w zamian za pomoc w odzyskaniu straconego świata. Illidan otwiera portal przenoszący na Pustkowia, jednak za nim wyrusza jego była strażniczka - Maiev, która uważa go za zdrajcę Elfów i pragnie zemsty.

W wojskach Przymierza nie dzieje się najlepiej. Krwawe Elfy dowodzone przez Kael'Thasa znalazły się pod panowaniem Lorda Garithosa, krótkowzrocznego przywódcy Ludzi. Garithos wydaje rozkazy Elfom, lecz te nie potrafią ich wykonać. Na pomoc przychodzi Lady Vashj, wraz ze swą armią Nag. Garithos nie może się jednak pogodzić z nowo zawiązanym sojuszem i zamyka Elfy pod kluczem. Te jednak dość szybko oswobadzają się uciekając przez portal w Dalaranie.

Krwawe Elfy i Nagi lądują na Pustkowiu, gdzie uwalniają Illidana z rąk Maiev. Kael'Thas oraz Lady Vashj przedstawiają Illidanowi swój plan podbicia Draenoru, aby tam schronić się przed Kil'jaedenem. Ten jednak nakazuje Elfowi powrót do Northrend i zniszczenie Króla Lisza.

Grupa Upiornych Władców postanawia zgładzić Króla Arthasa, ten jednak udaje się do Northrend, by bronić Króla Lisza przed atakiem Illidana. Kiedy Rycerz Śmierci dociera do Mroźnego Tronu, staje do walki z Illidanem. Pokonuje go w pojedynku sam na sam, po czym uwalnia z więzienia Ner'zhula. Po tym zdarzeniu ciało Arthasa zostaje zawładnięte przez Króla Lisza, który teraz posiadł jeszcze większą moc niż można sobie było wyobrazić.

Po przejściu Legionu i Plagi, świat jest zruinowany. Część Plagi zbuntowała się i założyła własne miasto - Undercity. Tytułują się mianem Zapomnianych, a ich liderem jest były dowódca wojsk księcia Arthasa - Sylvanas Windrunner. Gnomy zostały wygnane ze swojej stolicy - Gnomeregan i zamieszkały z Krasnoludami w Ironforge.

Minęło kilka lat od porażki Płonącego Legionu na górze Hyjal a rasy Azerothu zaczęły odbudowywać swoje siedziby. Wraz z odnowionymi siłami, bohaterowie Hordy i Przymierze rozpoczęli odkrywanie nowych ziem zamkniętymi za Mrocznym Portalem aby zbadać nieznane krainy spoza znanego świata.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Historia Krwawych Elfów:

Tysiące lat temu, wygnani Szlachetnie Urodzeni wylądowali na brzegach Lordaeronu i stworzyli magiczne królestwo Quel'Thalas. Wysokie elfy, gdyż tak się nazwali, odkryli potężną magiczną energię w sercu ich ziem - Sunwell. Z czasem zaczęli oni polegać na mocach tego miejsca - nie zaważając na to co przeżyli przed laty.

Podczas Trzeciej Wojny, okrutny Książę Arthas zaatakował Quel'Thalas i z niegdyś potężnego królestwa zostawił tylko zgliszcza. Jego armia nieumarłych wybiła niemalże dziewięćdziesiąt procent populacji wysokich elfów. Dodatkowo użył on mocy Studni Słońca aby wskrzesić Kel'thuzada - potężnego lisza - tym samym plugawiąc to miejsce. Elfy które przeżyły te wydarzenia zdając sobie sprawę że zostały odcięte od źródła ich mocy, stały się bardzo brutalne i zdesperowane.

W najczarniejszej godzinie dla elfów pojawił się Keal'thas Sunstrider - ostatni ze szlachetnego rodu z Quel'Thalas. Kael, wiedział że resztki jego ludu nie przetrwają długo bez energii magicznej która towarzyszyła im przez tak długi czas. Nazywając swoich ludzi krwawymi elfami aby uhonorować poległych braci, nauczył ich jak przemieniać ogarniające ich moce magiczne - nawet te pochodzące z demonów - aby nasycić ich głód magii. W poszukiwaniu nowego przeznaczenia dla swego ludu, Kael'Thas wkroczył do świata znanego jako Outland gdzie spotkał upadłego nocnego elfa, Illidana. Pod jego opieką, Keal i jego bracia odzyskali wiele z ich dawnej mocy.

Niestety posługiwanie się mocą demonów sprawiło że od elfów odwrócił się ich dotychczasowy sojusznik, Przymierze. Jednak krwawe elfy w Azeroth desperacko pragną dostać się do Outlandu gdzie mogą połączyć się z Kael'Thasem i wspólnie osiągnąć obiecane im przeznaczenie, w tym ma pomóc im Horda.

Historia Dreanei:

Niemalże dwadzieścia pięć tysięcy lat temu rasa eredar powstała w świecie Argus. Byli oni bardzo inteligentni i w naturalny sposób połączeni z czystymi formami magii. Używając swych umiejętności, stworzyli ogromne i wspaniałe społeczeństwo.

Na ich nieszczęście ściagneli uwagę Sargerasa, Niszczyciela Światów. Już wcześniej rozpoczął on swą Płonącą Krucjatę, której zadaniem było zniszczyć wszystkie żywe istoty we Wszechświecie, i uwierzył, że genialni eredarowie mogą okazać się nieocenieni w kierowaniu potężną armię demonów, którą zaczął gromadzić. W związku z tym skontaktował się z trzema potężnymi liderami erdarów: Kil'jaedenem, Archimonde i Velenem. W zamian za lojalność rasy eredar Sargeras zaoferował im nieopisaną moc i wiedzę. Pomimo że oferta byłą kusząca, Velen dostrzegł wizję przyszłości, która napełniła go strachem. Sargeras mówił prawdę: eredarowie, którzy dołączyli do Mrocznego Tytana pozyskali ogromną moc i wiedzę. Jednakże sama rasa eredar została przemieniona w demony.

Velen ujrzał Legion w całej swej przerażającej potędze i był świadkiem zniszczenia, jakie niesie. Chciał on ostrzec Kil'jaedena i Archimonde, ale ci odrzucili jego obawy, zaślepieni obietnicami Sargerasa. Przysięgli oni swoją wierność Sargerasowi i zostali przemienieni w kolosalne demony z czystego zła. Ogrom mocy, jaką dysponował Sargeras, wyeliminował możliwość otwartego konfliktu. Velen zaczął rozpaczać, a jego modły o pomoc zostały wysłuchane. Do Velena przybyła istota, która wytłumaczyła mu, iż jest przedstawicielem rasy naaru, stworzonej z czystej energii, której misją jest powstrzymanie Płonącej Krucjaty. Naaru zaoferował, że zabierze Velena i myślących podobnie eredarów do bezpiecznego miejsca.

Z wielką ulgą Velen zebrał innych eredarów, którzy odmówili dołączenia się do Sargerasa. Nazywając się draenei, albo 'Wygnańcami' w języku Eredun, renegaci ledwie uciekli z Argus, mając tuż za plecami hordy Płonącego Legionu. Kil'jaeden był wściekły przez, jak to rozumiał, 'zdradę' Velena, i poprzysiągł ścigać jego i resztę draenei do końca Wszechświata, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Legion ścigał draenei przez tysiące lat. Wygnani odwiedzili wiele planet i zakątków Wszechświata w poszukiwaniu bezpiecznej przystani. Jednakże Legion nie zaprzestał swej pogoni. W tym czasie enigmatyczna rasa naaru błogosławiła draenei daną przez Światło wiedzą i mocą. Naaru wyjaśnili im, że we Wszechświecie istnieją również inne siły, które walczą z Płonącym Legionem. Jednego dnia naaru zjednoczyliby je w jedną, niepokonaną armię Światła. Dotknięci głęboko słowami naaru, draenei poprzysięgli wierność ich altruistycznym ideałom i Światłości.

W końcu Velen i jego draenei osiedlili się w spokojnym świecie, który zdawał się być idealnym miejscem dla uciekinierów. Nazwali go Dreanor, albo 'azylem wypędzonych', i na nowo rozpoczęli rozwijanie swego społeczeństwa. Ciągle świadom możliwości bycia odkrytym przez Kil'jaedena i jego armię, Velen i jego mistycy ukrywali swą magię przez generacje. W tym czasie draenei spotkali i zaprzyjaźnili się z szamanami orkowych klanów, które zamieszkiwały spokojne, pokryte zielenią, południowe ziemie Nagrand. Oprócz utrzymywania sporadycznych kontaktów handlowych, draenei i orkowie szanowali się wzajemnie, jednakże nie kontaktowali się zbyt często.

Pomimo ostrożności draenei, Kil'jaeden odkrył ich sekretne schronienia w Dreanorze. Dowiedział się wiele o tym świecie i jego mieszkańcach, ale najbardziej zaciekawiła go siła rasy orków. Sprytny plan przemknął mu przez umysł i władca demonów zaczął się śmiać. Mógł on stworzyć z orków potężny instrument jego zemsty. Była to jedynie kwestia czasu.

Wtedy Kil'jaeden zaczął plugawić orków, początkowo przez starszego szamana Ner'zhula, a następnie przez jego ucznia, Gul'dana. Orkowe klany poddały się żądzy krwi i przekształciły w jedną morderczą Hordę. Nawet najmądrzejsi szamani nauczyli się czarnej magii i porzucili niegdyś szanowane nauczania.

Idealnie manipulowani ze stanu świadomego zaakceptowania do ślepego szału i żądzy krwi, orkowie zaatakowali draenei. Krwawy konflikt trwał niemalże osiem lat, jednakże wygrana orków była niekwestionowana. Draenei byli potężni dzięki Światłości i jej mocom, ale opanowana przez demony Horda była silniejsza. Orkowie wybili niemalże osiemdziesiąt procent rasy draenei, wypędzając resztę, która uciekła do innych zakątków świata w poszukiwaniu kolejnego schronienia.

Po tym wszystkim draenei, którzy walczyli z Hordą i przetrwali, zauważyli, że zostali dotknięci przez spaczone moce, które dzierżyli orczy czarnoksiężnicy. Ci draenei zostali zmutowani w niższe formy, tworząc tym samym podgatunki rasy. Złamani i Ostatni Ocaleni są ich reprezentantami. Ich zmienione ciała noszą jedynie minimalne pozostałości rasy draenei, którą niegdyś tworzyli.